نکات گرامري: جملات شرطي

 

جمـــلات شرطي ( قسمت اول )

جملات شرطي جملاتي هستند كه انجام كاري را مشروط به انجام كار ديگري مي كنند . مانند " اگــــر درس بخواني ، قبول مي شوي " . بطوريكه در اين مثال ملاحظه مي شود قبول شدن مشـــــــروط به درس خواندن مي باشد .

هر جمله شرطي از دو قسمت تشكيل مي شود . 1- قضيه ي شرطي 2- جواب شرط

قضيه ي شرطي بخشي از جمله است كه همراه if بكار ميرود و مطلبي بطور مشـــروط در آن عنوان مي شود .

جواب شرط بخشي از جمله ي شرطي است كه در پاسخ جمله ي شرطي ايراد مي شود .

انواع جمـــــلات شرطي

جملات شرطي به سه دسته تقسيم مي شوند :

جملات شرطي دسته ي اول ( آينده ي ممكن )

جملات شرطي دسته ي دوم ( حال غير واقعي )

جملات شرطي دسته سوم ( گذشته ي غير ممكن )

جملات شرطي دسته ي اول ( آينده ي ممكن )

در اين دسته از جملات شرطي كه بر زمان حال و آينده دلالت دارند ، احتمال انجام و يا عدم انجام كار به يك اندازه ي مساوي است . در اين نوع از جملات شرطي قضيه شرطي با زمان حال ساده و جواب شرط با زمان آينده ساده ساخته مي شود .

زمان آينده ي ساده , زمان حال ساده If

If you go there , you will see him .

تذكر1 : در جملات شرطي قضيه ي شرطي بوسيله ي كاما از جواب ( نتيجه ) شرط مجزا مي شود .

تذكر2 : در جملات شرطي مي توان جاي دو قسمت را جابجا كرد يعني جواب ( نتيجه ) شرط را در اول جمله و قضيه ي شرطي را بعد از آن بكار برد كه در اين حالت به كاما نيازي نيست .

زمان حال ساده if زمان آينده ي ساده

You will see him if you go there .

تذكر3 : در جملات شرطي دسته ي اول مي توان بجاي will از افعال ناقص can-may-should و …

استفاده كرد .

زير گزينه ي درست خط بكشيد .

1.If you don’t practice , you ……………. learn English.

a.can b.won’t c.will d.may

2.If he ……………. hard , he will get a good mark .

a.study b.studied c.studies d.will study

 

 

جملات شرطـــــــــي ( قسمت دوم )

جملات شرطي دسته ي دوم ( حال غير واقعي )

در اين دسته از جملات شــرطي كه مجازأ بر زمان گذشته و واقعأ بر زمان حال و آينده دلالت دارند ، احتمال عدم وقوع فعل بيشتر از احتمال وقوع آن است . در اينگونه از جملات قضيه ي شرطي با زمان گذشته ي ســـــاده و جواب شــــــرط ( نتيجه ي شرط ) با زمـــــان آينده در گذشته ي ســــــاده

( شكل ساده ي فعل + would ) ساخته مي شود .

زمان آينده در گذشته ي ساده , زمان گذشته ي ساده If

If you went there , you would see him .

تذكر1 : در جملات شـرطي دسته دوم مي توان بجاي would از افعال ناقص could-should-might نيز استفاده كرد .

تذكر2 : در اين نوع از جملات شرطي نيز مي توان نتيجه ي شرط را در ابتداي جمله و قضيه ي شرطي را پس ار آن بكار برد كه در اين صورت نيازي به كاما نخواهد بود .

زمان گذشته ي ساده if زمان آينده در گذشته ي ساده

You would see him if you went there .

تذكر3 : در جملات شرطي نوع دوم در قضيه ي شرطي فعل to be معمولأ براي تمام اشخاص were بكار مي رود .

If I were a rich man , I could buy a new car .

If he were you , he wouldn’t go there .

نمونه سوال

گزينه ي درست را انتخاب كنيد .

1.I would show them the picture if they …………… busy.

a.don’t b.didn’t c.aren’t d.weren’t

2.If they were here , I ……………. dinner for them .

a.will cook b.cook c.would cook d.cooked

3.If Ali …………… you live here , he might come to see you .

a.knows b.knew c.will know d.would know

4.If I sold my car , I ……………. much money for it .

a.got b.get c.would get d.will get

5.If he …………. eat too much , he wouldn’t be so fat .

a.didn’t b.doesn’t c.wasn’t d.won’t

شكل صحيح افعال داخل پرانتز را در نقطه چين بنويسيد .

1.If you weren’t in a hurry , I ……………….. ( show ) you the picture.

2.He could pass the exam if he ………………. ( try ) hard .

3.If I ……………. ( have ) a lot of money , I would help poor people.

4.What would happen if her mother ……………. ( be ) not in the kitchen ?

5.If they watched TV , they could …………….. ( see ) him in it .

 

جملات شرطي (Conditional Sentences)

جملات شرطي به طور کلي از دو بند (clause) تشکيل شده اند:

بند شرطي (If clause)

بند اصلي يا بند نتيجه (Main clause)

ترتيب قرار گرفتن اين بندها ميتواند به دو صورت باشد:

If clause, + Main clause

يا

Main clause + If clause

 

همانطور که مشاهده ميکنيد زمانيکه بند شرطي (If clause) در ابتداي جمله باشد، بين دو بند جمله از کاما (ويرگول) استفاده ميکنيم.

 

جملات شرطي نوع اول (Conditional Sentences Type I)

کاربرد:

جملات شرطي نوع اول به زمان آينده مربوط ميشوند. اگر اتفاق مورد نظر ما در بند شرطي اتفاق بيافتد يا چنين موقعيتي وجود داشته باشد، اتفاقي که در بند نتيجه بيان شده است، اتفاق خواهد افتاد. در واقع، ما مطمئن نيستيم که چنين اتفاقي پيش خواهد آمد يا نه، ولي اين نوع از جملات شرطي نسبتا واقع گرايانه هستند، يعني احتمال وقوع چنين اتفاقي وجود دارد. به مثال زير توجه کنيد:

If John has the money, he'll buy a Ferrari.

"اگر جان به اندازه کافي پول داشته باشد، يک ماشين فراري ميخرد."

توضيح: کسي که اين جمله را گفته است، جان را خوب ميشناسد و ميداند که جان ماشين فراري را دوست دارد و درآمدش هم بد نيست. پس به محض اينکه پول کافي داشته باشد، يک ماشين فراري خواهد خريد.

 

ساختار زماني جمله:

if + Simple Present, will-Future

در جملات شرطي نوع اول، در بند شرطي از زمان "حال ساده" و در بند اصلي (نتيجه) از زمان آينده استفاده ميکنيم.

مثال:

If you study hard, you will pass the course.

You will pass the course if you study hard.

 

در بند اصلي معمولا از فعل کمکي will استفاده ميشود. علاوه بر will ميتوان از افعال کمکي زير هم استفاده کرد:

can, may, should

مثال:

If you don't have enough money, I can lend you some.

 

جملات شرطي نوع دوم (Conditional Sentences Type II)

کاربرد:

جملات شرطي نوع دوم به زمان حال مربوط ميشوند. وضعيتي که در بند شرطي بيان شده است در حال حاضر وجود ندارد. اگر اين وضعيت وجود داشت اتفاقي که در بند نتيجه بيان شده است ميتوانست اتفاق بيافتد. ما واقعا انتظار نداريم که شرايطي که وجود دارد تغيير کند، فقط تصور ميکنيم که اگر اين وضعيت وجود داشت چه اتفاقي ميتوانست بيافتد يا چه کاري ميتوانستيم انجام دهيم. جمله زير را در نظر بگيريد:

If John had the money, he would buy a Ferrari.

"اگر جان به اندازه کافي پول داشت، يک ماشين فراري ميخريد."

توضيح: کسي که اين جمله را گفته است، جان را خوب ميشناسد و ميداند که جان ماشين فراري را دوست دارد ولي درآمدش خوب نيست. جان خيلي دوست داشت ميتوانست يک فراري بخرد ولي به نظر نميرسد که به اين زوديها بتواند آنقدر پول داشته باشد که يک فراري براي خودش بخرد.

 

ساختار زماني جمله:

if + Simple Past, would

در جملات شرطي نوع دوم، در بند شرطي از زمان "گذشته ساده" و در بند اصلي (نتيجه) از فعل کمکي would استفاده ميکنيم.

مثال:

If I had the money, I would move to a new house.

I would move to a new house if I had the money.

گاهي اوقات در بند اصلي (نتيجه) ميتوان از افعال کمکي زير هم استفاده کرد:

could, might, should

مثال:

If you studied hard, you could pass the course.

 

نکته: در جملات شرطي نوع دوم، معمولا به جاي "was" از "were" استفاده ميشود.

I wouldn't help him if I were you.